Είναι γνωστό ότι το Α και το Ω ενός επιτυχημένου διαιτολογικού προγράμματος, κρίνεται από το αν η ποσοτική και ποιοτική κατανομή των θρεπτικών συστατικών (πρωτεΐνες, λίπη υδατάνθρακες) είναι τέτοια ώστε να αυξάνει το μεταβολικό ρυθμό, αλλά και από το αν η απώλεια βάρους, συνίσταται σε απώλεια λίπους και όχι μυϊκής μάζας και υγρών.
Οι πρωτεΐνες όπως είναι γνωστό, όταν υπάρχουν στην διατροφή μας βοηθούν τις καύσεις, άρα θα πρέπει να αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό τμήμα της δίαιτας (όχι επιπλέον του 35% των ημερησίων θερμίδων).
Αυτό που όμως δεν είναι γνωστό, είναι ότι κάθε πρωτεϊνούχο γεύμα, θα πρέπει να συνδυάζεται με συγκεκ
ριμένη ποσότητα υδατανθράκων, διότι ο πρωτεϊνοπροστατευτικός ρόλος των υδατανθράκων εξασφαλίζει την απώλεια λίπους στη δίαιτα. Η πρόταση αυτή, καταρρίπτει την πεπαλαιωμένη αντίληψη των μη επιστημονικών διαιτολογίων που συνδύαζαν κρέας με σαλάτα και εισάγει την παγιωμένη επιστημονικά διαιτητική γραμμή που συνδυάζει το κρέας απαραίτητα με αμυλούχο όπως πατάτες, ρύζι, μακαρόνια.
Ο προηγούμενος ανορεξιογόνος συνδυασμός στόχευε σε μία ταχεία απώλεια μυϊκής μάζας και υγρών και ήταν προσφιλής από ορισμένους διαιτολόγους, διότι κάλυπτε αφενός την αγωνία του πελάτη για ταχεία απώλεια βάρους και αφετέρου έστεφε με φύλλα δάφνης τον διαιτολόγο που ικανοποιούσε αυτή την ανάγκη .
Όμως, όπως όλοι έχουμε διαπιστώσει, μόνο η διατροφή, δεν μπορεί να καταφέρει την διατήρηση των καύσεων καθ’ όλη την διάρκεια της προσπάθειας για απώλεια βάρους. Αναζητούμε λοιπόν μία επιπλέον ώθηση μέσω της αύξησης των δραστηριοτήτων μας, της επαρκούς ξεκούρασης, του ύπνου και της άσκησης.
Με την άσκηση έχουμε διπλό κέρδος: 1. Καίμε περισσότερες θερμίδες, την συγκεκριμένη στιγμή που ασκούμαστε. 2. Δυναμώνουν οι μύες, οπότε επιταχύνεται και μακροπρόθεσμα ο μεταβολικός ρυθμός.
Η συνεργασία αυτή, επομένως, μπορεί να φέρει σαφώς καλύτερα αποτελέσματα στην αύξηση των καύσεων και στην κατανομή λίπους στο νέο μας σώμα, δίνοντας ταυτόχρονα και ένα πιο μόνιμο αποτέλεσμα στην προσπάθειά μας.
Οι πρωτεΐνες όπως είναι γνωστό, όταν υπάρχουν στην διατροφή μας βοηθούν τις καύσεις, άρα θα πρέπει να αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό τμήμα της δίαιτας (όχι επιπλέον του 35% των ημερησίων θερμίδων).
Αυτό που όμως δεν είναι γνωστό, είναι ότι κάθε πρωτεϊνούχο γεύμα, θα πρέπει να συνδυάζεται με συγκεκ
ριμένη ποσότητα υδατανθράκων, διότι ο πρωτεϊνοπροστατευτικός ρόλος των υδατανθράκων εξασφαλίζει την απώλεια λίπους στη δίαιτα. Η πρόταση αυτή, καταρρίπτει την πεπαλαιωμένη αντίληψη των μη επιστημονικών διαιτολογίων που συνδύαζαν κρέας με σαλάτα και εισάγει την παγιωμένη επιστημονικά διαιτητική γραμμή που συνδυάζει το κρέας απαραίτητα με αμυλούχο όπως πατάτες, ρύζι, μακαρόνια.
Ο προηγούμενος ανορεξιογόνος συνδυασμός στόχευε σε μία ταχεία απώλεια μυϊκής μάζας και υγρών και ήταν προσφιλής από ορισμένους διαιτολόγους, διότι κάλυπτε αφενός την αγωνία του πελάτη για ταχεία απώλεια βάρους και αφετέρου έστεφε με φύλλα δάφνης τον διαιτολόγο που ικανοποιούσε αυτή την ανάγκη .
Όμως, όπως όλοι έχουμε διαπιστώσει, μόνο η διατροφή, δεν μπορεί να καταφέρει την διατήρηση των καύσεων καθ’ όλη την διάρκεια της προσπάθειας για απώλεια βάρους. Αναζητούμε λοιπόν μία επιπλέον ώθηση μέσω της αύξησης των δραστηριοτήτων μας, της επαρκούς ξεκούρασης, του ύπνου και της άσκησης.
Με την άσκηση έχουμε διπλό κέρδος: 1. Καίμε περισσότερες θερμίδες, την συγκεκριμένη στιγμή που ασκούμαστε. 2. Δυναμώνουν οι μύες, οπότε επιταχύνεται και μακροπρόθεσμα ο μεταβολικός ρυθμός.
Η συνεργασία αυτή, επομένως, μπορεί να φέρει σαφώς καλύτερα αποτελέσματα στην αύξηση των καύσεων και στην κατανομή λίπους στο νέο μας σώμα, δίνοντας ταυτόχρονα και ένα πιο μόνιμο αποτέλεσμα στην προσπάθειά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου