Ένα πλοίο διατηρημένο στο πάγο.

Το πλοίο με το όνομα Bάσα είναι το μόνο του 17ου αιώνα που
διατηρείται ως τις μέρες μας.
 Το 95% των αρχικών τμημάτων του
διατηρείται μέχρι και σήμερα και είναι στολισμένο με εκατοντάδες
σκαλιστά γλυπτά, καθιστώντας το πλοίο Bάσα ένα μοναδικό κόσμημα
τέχνης και ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του κόσμου.

Το πλοίο αυτό μπορείτε να το δείτε στο ειδικό μουσείο που φτιάχτηκε
στη Στοκχόλμη, το οποίο φιλοξενεί και άλλες εννέα εκθέσεις, ένα πλήρες
και οργανωμένο κατάστημα, καθώς και ένα εστιατόριο πρώτης
κατηγορίας. Η ταινία για το πλοίο Βάσα προβάλλεται σε δεκαέξι
γλώσσες. Το Μουσείο Bάσα προσελκύει τους περισσότερους επισκέπτες
από οποιοδήποτε άλλο μουσείο σε ολόκληρη τη Σκανδιναβία. Αξίζει να
επισκεφτείτε τη Στοκχόλμη, έστω και μόνο για να δείτε το πλοίο αυτό.

Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΒΑΣA
Στις 10 Αυγούστου του 1628 άνοιξαν τα πανιά τους στο λιμάνι της
Στοκχόλμης τα πολεμικά πλοία του Βασιλικού Στόλου. Το μεγαλύτερο
από αυτά ήταν το μόλις ναυπηγημένο Bάσα , που πήρε το όνομά του
από την ομώνυμη δυναστεία. Για την επισφράγιση της επίσημης και
λαμπερής εκδήλωσης καθέλκυσης του πλοίου, εκτοξεύτηκαν
πυροβολισμοί από τα πλευρά του πλοίου ως πολεμικός χαιρετισμός.

Καθώς το μεγάλο πλοίο προχωρούσε αργά προς την είσοδο του
λιμανιού, σηκώθηκε δυνατός άνεμος. Το Bάσα πήρε κλίση, ωστόσο
ορθώθηκε και ξαναβρήκε την πορεία του. Μία δεύτερη ριπή ανέμου
όμως ανέτρεψε το πλοίο προς τη μία του πλευρά. Το νερό εισχώρησε
από τα ανοικτά πυροβολεία. Το Bάσα βυθίστηκε, παίρνοντας μαζί του
τουλάχιστον 30 ή ίσως και 50 ζωές ανθρώπων από τα 150 μέλη του
πληρώματος. Έπρεπε να περάσουν 333 χρόνια για να μπορέσει το πλοίο
να ξαναδεί τον ουρανό της Στοκχόλμης.




ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΑ ΣΗΜΕΡΑ

H συντήρηση και η φροντίδα του Βάσα είναι μία συνεχόμενη εργασία. H
διατήρηση του πλοίου εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις
σταθερές μετεωρολογικές συνθήκες. Όσον καιρό το σκάφος είχε
παραμείνει βυθισμένο, τα μεταλλικά του μέρη σκούριασαν, μαυρίζοντας
τα τμήματα που είχαν κατασκευαστεί από ξύλο οξιάς. Στο τέλος, το μόνο
που κρατούσε δεμένη την κατασκευή ήταν οι ξύλινοι οδηγοί. Τα
μολυσμένα στοιχεία μέσα στο νερό οδήγησαν στο σχηματισμό μεγάλων
ποσοτήτων θείου, το οποίο διείσδυσε μέσα στο ξύλο. Σήμερα το θείο
αντιδρά με το οξυγόνο και οδηγεί στο σχηματισμό θειϊκού οξέος. Το
οξύ προσβάλλει το ξύλο, ωστόσο δεν είναι επιβλαβές για τους επισκέπτες
του μουσείου. Η έρευνα για τη συντήρηση του Βάσα σε βάθος χρόνου
συνεχίζεται ακόμη.

ΒΑΣΑ – Η ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Όταν βυθίστηκε το Bάσα, ο χρόνος πάγωσε. Αυτό όμως που διασώθηκε
το 1961, ήταν ένα άθικτο έργο τέχνης του 17ου αιώνα. Το κάθε ένα
από τα χιλιάδες αντικείμενα που ανασύρθηκαν, έχει τη δική του ιστορία.
Μεταξύ αυτών βρίσκονται και τα οστά των μελών του πληρώματος,
καθώς επίσης και προσωπικά τους αντικείμενα και ο εξοπλισμός του
πλοίου.

Ανάμεσα στη λάσπη στα ύφαλα του Βάσα, τα συνεργεία διάσωσης
βρήκαν τα έξι πανιά τα οποία δεν είχαν ακόμη σηκωθεί κατά την ώρα
που συνέβη το ναυάγιο. Είναι τα παλαιότερα πανιά που έχουν διασωθεί
σε ολόκληρο τον κόσμο και το οποία πριν από τη συντήρησή τους ήταν
τόσο ευαίσθητα, όσο κι ο ιστός μιας αράχνης. Η έρευνα για την
ανέλκυση ευρημάτων συνεχίζεται ακόμη στις μέρες μας. Στις αίθουσες
του μουσείου εκτίθενται πολλά μοναδικά αντικείμενα, τα οποία δίνουν
ζωή σε μία περασμένη εποχή και στους ανθρώπους της.