Πλακώνας Κωνσταντίνος: Καλησπέρα πρόεδρε!
Αντώνης Κανάκης: Γεια χαρά!
Κ: 1)Άποψη: Το “Ράδιο Αρβύλα” πλέον, διαμορφώνει κοινωνική άποψη, επηρεάζει σε
μεγάλο βαθμό και κυρίως τις νεαρές ηλικίες. Σε “βαραίνει”, σου προσδίδει ευθύνες; Νιώθεις ότι ασκείς κάποιου είδους “εξουσία”; Κάποια παιδιά σε έχουν ως πρότυπο!
Α:Έχω ξανατοποθετηθεί και σε προηγούμενες συνεντεύξεις μου και έχω πει ότι δεν είμαι υπέρ των προτύπων, ούτε είχα ιδιαίτερα πρότυπα στη ζωή μου, ούτε θέλω να είμαι εγώ το πρότυπο κανενός. Αντιθέτως, πιστεύω ότι οι άνθρωποι και ειδικά οι νέοι άνθρωποι, πρέπει να αμφισβητούν τα πάντα και δεν εννοώ την αμφισβήτηση για την αμφισβήτηση, εννοώ την αμφισβήτηση για την εξέλιξη. Δηλαδή μπορεί να αμφισβητήσεις κάτι, να το επαναξιολογήσεις και να καταλήξεις τελικά στο ότι συμφωνείς μαζί του ή ότι σου ταιριάζει. Αν όμως το επαναξιολογήσεις και δε συμφωνείς μαζί του, να διαμορφώσεις τη δική σου άποψη και να μην αποδέχεσαι τα πράγματα με τα οποία δε συμφωνείς. Σίγουρα υπάρχει μια μορφή ευθύνης σε όλο αυτό που προανέφερες, αλλά δε μπορώ να την αφήσω να με βαραίνει. Γιατί αν ζεις ή ακόμα περισσότερο αν δημιουργείς, υπό το βάρος μιας ευθύνης, η σκέψη σου παύει να είναι ελεύθερη και χάνεται ο αυθορμητισμός, στοιχείο που θεωρώ πολύ σημαντικό στη δημιουργία και έχει μεγάλη σχέση με την αλήθεια των πραγμάτων. Όσον αφορά στην εξουσία, δε νιώθω ότι ασκώ κάποια εξουσία και σίγουρα δεν είναι αυτή η διάθεσή μου.
Κ: 2)Πολιτική: Αν ήσουν σε κάποιο πολιτικό αξίωμα, ποιο θα ήταν το πρώτα πράγμα που θα προσπαθούσες να “περάσεις” έτσι ώστε να βελτιωθεί η κοινωνία;
Α: Δεν ξέρω… Δεν είμαι 100% σίγουρος… Πέρα από τα εκατομμύρια πρακτικά πράγματα που κατά την άποψη μου είναι πολύ εύκολο να αλλάξουν, αλλά για κάποιο λόγο κανένας στη χώρα μας δε φαίνεται να έχει τη διάθεση, τη θέληση, τη σκέψη ή τη τόλμη να τα αλλάξει , πέρα λοιπόν από αυτά, το σημαντικότερο είναι ότι θα προσπαθούσα να εμπνεύσω και τον ίδιο μου τον εαυτό, αλλά και τους υπόλοιπους ανθρώπους να γίνουμε όλοι μαζί καλύτεροι πολίτες, με σεβασμό ο ένας για τον άλλον, για την κοινωνία μας και για το κράτος. Πιστεύω ότι αυτό που λείπει πολύ έντονα από την πολιτική είναι η έμπνευση, η φαντασία, η τόλμη και οι καινοτόμες ιδέες.
Κ: 3)Σάτιρα: Η σάτιρα είναι στο αίμα σου και μάλιστα τη διαχειρίζεσαι με έναν άριστο-κατά την προσωπική μου άποψη-τρόπο, δεν θα έπρεπε να ασχολούμαστε πιο σοβαρά όμως με κάποια θέματα, να είμαστε ενεργοί και όχι απλά να σατιρίζουμε;
Α: Κατ’ αρχήν σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Επίτρεψε μου όμως να σου πω ότι λες δυο τελείως διαφορετικά πράγματα. Το αν εμείς ως πολίτες δεν είμαστε ενεργοί και δεν αντιδρούμε όπως θα έπρεπε σε όλα αυτά που μας εξοργίζουν και δημιουργούν πρόβλημα στις ζωές μας, δεν είναι ευθύνη της σάτιρας. Δε νομίζω ότι η σάτιρα πρότεινε ποτέ σε κανέναν απλά να σατιρίζουμε τα πάντα και να μην κάνουμε τίποτα άλλο.
Κ: 4)Κόσμος: Σε ενδιαφέρει η άποψη που έχει ο κόσμος για εσένα; Σε ενδιαφέρει τι λέγεται, τι συζητιέται; (όχι στις φυλλάδες)
Α: Και ναι και όχι, νομίζω ότι με ενδιαφέρει μέσα σε ένα λογικό και υγιές πλαίσιο, με την έννοια ότι από τη μία ξέρω ποιος είμαι, ξέρω τι σκέφτομαι, ξέρω τι πιστεύω, αν τα έχω ή όχι καλά με τον εαυτό μου και με τη συνείδησή μου και όλα αυτά δεν χρειάζεσαι κανέναν άλλο να σου τα επιβεβαιώσει. Από την άλλη, άνθρωποι που είτε εκτιμώ ιδιαίτερα σε προσωπικό επίπεδο, είτε είναι οι ακροατές μας στο ραδιόφωνο, είτε οι τηλεθεατές μας στην τηλεόραση, στο σύνολο τους με ενδιαφέρει να καταλαβαινόμαστε και με ενδιαφέρει να έχουν μία θετική άποψη για τα πράγματα που κάνουμε και δημιουργούμε, χωρίς πάλι αυτό να είναι απαραίτητο και χωρίς αυτό να σημαίνει πως όταν η άποψη δεν είναι θετική, δεν είναι και σεβαστή.
Κ: 5)Όνειρο: Εκμυστηρεύσου μου ένα όνειρο σου που δεν έχει πραγματοποιηθεί.
Α: Το μοναδικό όνειρο που δεν έχω πραγματοποιήσει είναι να ησυχάσω και να βρω την ηρεμία μου, κυρίως σε προσωπικό επίπεδο.
Κ: Αντώνη σε ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι να ηρεμήσεις σύντομα!
Α: Εγώ ευχαριστώ πολύ Κώστα, γιούυυρια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου